Աշունն էլ եկավ, ու բոլորին ստիպեց դուրս գալ ամառային անհոգ հանգստյան օրերի ազդեցությունից, միայն իշխանության և ընդդիմության վրա չեն ազդում ոչ աշունը, ոչ գարունը և առհասարակ ոչ մի բան, նրանք շարունակում են մարդկանց ուղեղալվացման գործընթացը, ինչը թևակոխում են նոր փուլ: Այս փուլում նախատեսվում է, որ որոշ ժամանակ դեռ կշարունակվեն բարբաջանքները, երկկողմանի մեղադրանքներն ու վիրավորանքները, թաքցված սիլի-բիլիները և խոստացված թափանցիկ, բայց փաստացի գաղտնի իշխանություն-ընդդիմություն ժամադրությունները: Այս ամենի արդյունքում նորից ու նորից որպես խոցելի օղակ հանդես է գալիս ժողովուրդը, ով այսօր ոչ միայն արտագաղթի ճանապարհն է բռնել, այլ արդեն սկսել է մտածել Հայաստան պետության կանխատեսված դժբախտ ճակատագրի մասին, եթե ամեն ինչ նույն տեմպերով շարունակվի, գոնե մի քիչ խիղճ ունենան և Սերժալևոնական տրագիկոմեդիան հայկական սերիալների մակարդակի չհասցնեն: Սկզբնական շրջանում այս աբսուրդային քաղաքականությունը բրազիլական սերիալ էր հիշեցնում, ժամանակի ընթացքում հավասարվեց մեքսիկականի մակարդակին, հիմա էլ արդեն հայկական է դառնում, որ կես վարկյան նայելիս կարողանում ես կանխորեշել հետագա ողջ անտրամաբանական զարգացումները: Սերժալևոնական սերիալի տարբերությունն այն է միայն , որ բացի հոգեպես և գաղափարապես բռբնաբարվելուց, հետագայում կարող ենք կանգնել շատ ավելի լուրջ վտանգի առջև` հարցը վերաբերում է մեր երկրին, որի համար դարերով պայքարել ենք, և հիմա առանց մի գրամ խղճի խայթ զգալու մեր գերխելացի ուղեղները որոշել են զրոյի հավասարեցնել այն ամենը, ինչ ձեռք է բերվել տարիների աշխատանքի շնորհիվ, ի դեպ Լևոնն այդ հարցում ոչ մի գրամ ներդրում չի ունեցել, գուցե դրա համար էլ Ղարաբաղը հանձնելու մասին խոսելիս նույնիսկ ԼՏՊ-ի դեմքի միմիկան չի շարժվում: Նա շատ հանգիստ տոնով կարող է խոսել Ղարաբաղը հանձնելու մասին, մոռանալով Ղարաբաղի համար տրված զոհերին և թափված ջանքերը, և բացի այդ նման մոտեցման մեջ չկա տրամաբանություն: Նախորդ իշխանություններին շատ էլ լավ հաջողվում էր Ղարաբաղի հարցի հետ կապված ճիշտ դիրքորոշումը պահելը, եթե Լևոնասերժական երկյակին դա չի հաջողվում, ամենևին չի նշանակում, որ պետք է տանք Ղարաբաղը կամ էլ խնդրենք Թուրքիային սահման բացել, այլ մեկ անգամ ևս ապացուցվում է մեր այժմյան իշխանության ձախողումը և անպատրաստվածությունը: Այս ամենի ֆոնի վրա Լևոնը շատ գեղեցիկ կեցվածքով, ճարտար լեզվով մարդկանց ուղեղների իր մշտական լվացման գործընթացն է շարունակում: Փաստերի նման դասավորվածության պարագայում մեզ` հայերիս, մնում է միայն սպասել երրորդ ժողովրդանպաստ ուժի հայտնվելուն, և միասնական լինել, քանի որ մենք չենք ուզում մեր հայրենիքում զոմբի դառնալ կամ էլ ինչ-որ մարդկանց անձնական շահերին նպաստող գործիքի վերածվել:
P.S.Ոչ մի անորակ բեմադրություն երկար կյանք չի կարող ունենալ, ուստի Սերժալևանական սցենարն էլ իրեն սպառեց, ինչն ակնհայտ է բոլորիս համար:
.........
No comments:
Post a Comment